|
|
„Jaka ona piękna… poruchałbym„ Tym wulgarnym wstępem chciałbym rozpocząć pewną myśl. Jak to bywa, trzeba najpierw zaskarbić uwagę czytelnika, by ten poświęcił czas i przeczytał. Mam nadzieję że prymitywny wstęp mi to zagwarantował
Notka miała być o czymś innym ale los spłatał figla i napiszę jeszcze o czymś innym. Po nerwowym dniu zaglądnąłem na czat – chęć odstresowania( kurwa co ja sobie myślałem?! ) oraz poczucie że nie ma się kobiety zdeterminowały mnie do tego czynu. Była to chyba moja druga wizyta na czacie w tym roku( średnio udaje mi się tam wejść z 4 razy w roku ). Natrafiłem na jeden przypadek( w sumie pisałem jeszcze tylko z jedną dziewczyną ).
W poprzednim poście poruszyłem temat „wyjątkowości” niektórych kobiet. Dzięki inwigilacji google mogę przytoczyć jedno z ogłoszeń. Napisała go pewna wyjątkowa kobieta z nieprzeciętną logiką:
W odpowiedzi aż kusiło by napisać że jest samotna przez to że właśnie nie jest wyjątkowa. Może sama o tym wiedziała i potrzebowała żeby ktoś ją utwierdził w jej „wyjątkowości”? Gdzie się podziały prawdziwe, wyjątkowe kobiety? Może zadam inaczej pytanie: czemu te „wyjątkowe” są tak aktywne i wszechobecne? |
|
Przejdźmy do rzeczy.